Η Αμφίκλεια

Η Αμφίκλεια είναι κωμόπολη που ανήκει στο νομό Φθιώτιδος της Στερεάς Ελλάδας.

Είναι το κέντρο μιάς αγροτικής περιοχής με κύριες καλλιέργειες τα καπνά, το βαμβάκι και τα σιτηρά.

Τα τελευταία χρόνια παρουσιάζεται μεγάλη τουριστική ανάπτυξη. Σ' αυτό συμβάλλει το γειτονικό χιονοδρομικό κέντρο του Παρνασσού, το οποίο επισκέπτονται πολλοί λάτρεις των χειμερινών σπορ κάθε σαββατοκύριακο το χειμώνα. Βρίσκεται σε μία καταπράσινη περιοχή, με τουριστική υποδομή από ξενώνες και παραδοσιακές ταβέρνες.

Η Αμφίκλεια ήταν πρωτεύουσα του ομώνυμου δήμου ως την 31-12-2010, ο οποίος περιλάμβανε τα τοπικά διαμερίσματα Αμφικλείας, Δρυμαίας, Παλαιοχωρίου, Ξυλικών, Τιθρωνίου και Μπράλου. Η Αμφίκλεια έχει πραγματικό πληθυσμό 3.585 κατοίκους, ενώ πραγματικός πληθυσμός του δήμου είναι 5.636 κάτοικοι (2001). Οι άλλοι οικισμοί που αποτελούν τον Δήμο βρίσκονται στη λεκάνη του Βοιωτικού Κηφισού (Δρυμαία, Παλαιοχώρι), στις κλιτύες του Καλλίδρομου (Τιθρώνιο, Ξυλικοί) και στις κλιτύες της Οίτης (Μπράλος). Με εξαίρεση τη Δρυμαία και το Παλαιοχώρι που βρίσκονται κτισμένα σε πεδινές περιοχές, οι υπόλοιποι οικισμοί συμπεριλαμβανομένης και της πόλης της Αμφίκλειας παρουσιάζουν σημαντικές κλίσεις και σημαντικές υψομετρικές διαφορές μεταξύ των υψηλότερων και χαμηλότερων σημείων τους.

Βρίσκεται στους πρόποδες του όρους Παρνασσού και μπροστά της απλώνεται η κοιλάδα του ποταμού Κηφισού. Απέχει 17 χιλιόμετρα από το χιονοδρομικό κέντρο του Παρνασσού και 170 χιλιόμετρα απο την Αθήνα και συνδέεται με το σιδηροδρομικό δίκτυο με καθημερινά δρομολόγια.

Η ιστπρία της Αμφίκλειας ξεκινά από την αρχαιότητα. Η πρώτη ονομασία της πόλης ήταν Αμφίκαια. Καταστράφηκε από τους Πέρσες κατά το πέρασμά τους από την κοιλάδα του Κηφισού το 480 π.Χ. [1]. Η Αμφίκλεια ξαναχτίστηκε στην ίδια θέση και αναφέρεται από τον περιηγητή Παυσανία στα Φωκικά. Κατά το Μεσαίωνα, η περιοχή παρήκμασε και ερήμωσε. Αρκετούς αιώνες αργότερα στην περιοχή της αρχαίας Αμφίκλειας χτίστηκε ένα νέο χωριό που ονομάστηκε Δαδί, το οποίο άκμασε στη διάρκεια της Τουρκοκρατίας. Σημαντική ήταν η συμβολή του Δαδιού στον απελευθερωτικό αγώνα. Μετονομάστηκε σε Αμφίκλεια το 1915, λόγω της θέσης του δίπλα στην αρχαία πόλη.

Αξιόλογη είναι αρχιτεκτονική της σημερινής Αμφίκλειας (θεωρείται διατηρητέος οικισμός), με παραδοσιακά καλντερίμια, εκκλησίες, βρύσες και πλατείες.

Διατηρεί όλα τα ρουμελιώτικα έθιμα όπως τους λάκκους το Πάσχα, τη γιορτή της Αναλήψεως (γιορτή των κτηνοτρόφων), τα παραδοσιακά Χριστούγεννα, το τέταρτο όνομα και άλλα ήθη και έθιμα. Αξιοσημείωτες είναι και οι Απόκριες στην Αμφίκλεια, με το άναμμα τέραστιων φωτιών (Χέη) και την παρέλαση μασκαράδων. Μοναδική πανελλαδικά είναι και η γιορτή του ψωμιού.

Παραπομπές

↑ Βικιθήκη Ιστορίαι (Ηροδότου)/Βιβλίο: Η πορευόμενοι γὰρ ταύτῃ παρὰ τὸν Κηφισὸν ποταμὸν ἐδηίουν πάντα, καὶ κατὰ μὲν ἔκαυσαν Δρυμὸν πόλιν κατὰ δὲ Χαράδραν καὶ Ἔρωχον καὶ Τεθρώνιον καὶ Ἀμφίκαιαν καὶ Νέωνα καὶ Πεδιέας καὶ Τριτέας καὶ Ἐλάτειαν καὶ Ὑάμπολιν καὶ Παραποταμίους καὶ Ἄβας, ἔνθα ἦν ἱρὸν Ἀπόλλωνος πλούσιον, θησαυροῖσί τε καὶ ἀναθήμασι πολλοῖσι κατεσκευασμένον

↑ Μετονομασίες οικισμών της Ελλάδας, Πανδέκτης