Τον Μάρτιο, όταν οι αμπελουργοί του κόσμου αναπαύονται, στον Καναδά αρχίζει ένας διαφορετικός τρύγος:οι τρυγητές δεν φοράνε καπέλα για τον ήλιο, αλλά μπότες χιονιού, γάντια και σκούφους.
Το χιόνι τούς φτάνει ώς το γόνατο και τα τσαμπιά είναι παγωμένα, καφετιά, συρρικνωμένα από το ψύχος.
Η διαδικασία της συγκομιδής είναι σωστό βασανιστήριο.
Γίνεται πάντα νύχτα, όταν η συγκέντρωση σακχάρων στους καρπούς βρίσκεται στο υψηλότερο επίπεδο, σε θερμοκρασία μεταξύ -10 και -13 βαθμών Κελσίου.
Αυτή είναι με λίγα λόγια η πρώτη φάση παραγωγής του Ice Wine,ή Eiswein ή Vin de Glaciere, του διάσημου καναδικού Κρασιού του Πάγου, ενός από τους πιο φημισμένους επιδόρπιους οίνους στον κόσμο.
Στα τέλη του 1790, οι Γερμανοί πρώτοι ανακάλυψαν τις αρωματικές και γευστικές ιδιότητες των σταφυλιών που παρέμειναν άκοπα στο αμπέλι όλη τη διάρκεια του χειμώνα - μέχρι τις τελευταίες κρύες "ανάσες" του Μαρτίου.
Ο πάγος βοηθούσε στη συμπύκνωση των σακχάρων και των αρωμάτων, όπως στις μεσογειακές περιοχές βοηθούσε ο ήλιος.
Κάποιοι μετανάστες έφεραν αυτήν τη γνώση στον Καναδά και έκτοτε το Ice Wine πολιτογραφήθηκε στα εθνικά προϊόντα του Καναδά.
Για την παραγωγή του μπορούν να χρησιμοποιηθούν λευκές ή ερυθρές ποικιλίες, αρκεί να αντέχουν στο κρύο. Ιδανικό είναι το καναδικό Vidal, σκληρόπετσο και ανθεκτικό, το ...ασχημόπαπο του αμπελώνα του Νιαγάρα, που, ενώ παραγκωνίσθηκε από την παραγωγή λευκών κρασιών, θεωρείται από τις καλύτερες πρώτες ύλες για το Ice Wine.Εξαιρετικό και δυναμικό Riesling, με το Cabernet Franc και το Gewurztraminer.
Το Κρασί του Πάγου είναι δυσεύρετο και ακριβό (αναζητήστε το στις μεγάλες κάβες, εμείς ενδεικτικά αναφέρουμε ότι βρήκαμε στο www.houseofwine.gr ένα Rieslingτου 2010 στα 49 ευρώ). Αν όμως βρεθεί στα χέρια σας, κρυώστε το και βάλτε το δίπλα σε μπλε τυριά (ένα Fourmee d' Ambers, για παράδειγμα) ή σε μια στεγνή τάρτα με φρούτα και ξηρούς καρπούς.
Επίσης, είναι ένα εξαιρετικό δώρο για οινόφιλους, γνώστες του διεθνούς αμπελώνα.
Μερόπη Παπαδοπούλου
Το χιόνι τούς φτάνει ώς το γόνατο και τα τσαμπιά είναι παγωμένα, καφετιά, συρρικνωμένα από το ψύχος.
Η διαδικασία της συγκομιδής είναι σωστό βασανιστήριο.
Γίνεται πάντα νύχτα, όταν η συγκέντρωση σακχάρων στους καρπούς βρίσκεται στο υψηλότερο επίπεδο, σε θερμοκρασία μεταξύ -10 και -13 βαθμών Κελσίου.
Αυτή είναι με λίγα λόγια η πρώτη φάση παραγωγής του Ice Wine,ή Eiswein ή Vin de Glaciere, του διάσημου καναδικού Κρασιού του Πάγου, ενός από τους πιο φημισμένους επιδόρπιους οίνους στον κόσμο.
Στα τέλη του 1790, οι Γερμανοί πρώτοι ανακάλυψαν τις αρωματικές και γευστικές ιδιότητες των σταφυλιών που παρέμειναν άκοπα στο αμπέλι όλη τη διάρκεια του χειμώνα - μέχρι τις τελευταίες κρύες "ανάσες" του Μαρτίου.
Ο πάγος βοηθούσε στη συμπύκνωση των σακχάρων και των αρωμάτων, όπως στις μεσογειακές περιοχές βοηθούσε ο ήλιος.
Κάποιοι μετανάστες έφεραν αυτήν τη γνώση στον Καναδά και έκτοτε το Ice Wine πολιτογραφήθηκε στα εθνικά προϊόντα του Καναδά.
Για την παραγωγή του μπορούν να χρησιμοποιηθούν λευκές ή ερυθρές ποικιλίες, αρκεί να αντέχουν στο κρύο. Ιδανικό είναι το καναδικό Vidal, σκληρόπετσο και ανθεκτικό, το ...ασχημόπαπο του αμπελώνα του Νιαγάρα, που, ενώ παραγκωνίσθηκε από την παραγωγή λευκών κρασιών, θεωρείται από τις καλύτερες πρώτες ύλες για το Ice Wine.Εξαιρετικό και δυναμικό Riesling, με το Cabernet Franc και το Gewurztraminer.
Το Κρασί του Πάγου είναι δυσεύρετο και ακριβό (αναζητήστε το στις μεγάλες κάβες, εμείς ενδεικτικά αναφέρουμε ότι βρήκαμε στο www.houseofwine.gr ένα Rieslingτου 2010 στα 49 ευρώ). Αν όμως βρεθεί στα χέρια σας, κρυώστε το και βάλτε το δίπλα σε μπλε τυριά (ένα Fourmee d' Ambers, για παράδειγμα) ή σε μια στεγνή τάρτα με φρούτα και ξηρούς καρπούς.
Επίσης, είναι ένα εξαιρετικό δώρο για οινόφιλους, γνώστες του διεθνούς αμπελώνα.
Μερόπη Παπαδοπούλου
